چه جمعه ها كه يك به يك غروب شد نيامدي/

چه بغض ها كه در گلو رسوب شد نيامدي /

زابتداي هفته من به جمعه چشم بسته ام /

دوباره صبح نه ظهر! غروب شد نيامدي/

خليل آتشين سخن تبر به دوش ِ بت شكن/

خداي ما دوباره سنگ و چوب شد نيامدي...