اي غريبترين ديار غربت خدا / اي تو تبسم سجود فرشتگان / چه شد كه هرگز راز دلت را بر چشمانت نگشودي! / حديث غربتت! / بغض فرو خورده ي حنجره آسمانيت! / در سكوت سهمگين علي / و در آرام ِنگاهِ زينب / ودر چرخش نگران چشمان نازنين پسرانت / ودر آخرين حضور پرمهرت / بر شانه هاي رسالت و رسول / و در ميانه ي آن تبسم سبز / براي هميشه ي تاريخ / بر تارك ابديت !/ حك شده است! / سينه مالامال درد است اي خدايا مرهمي درد تنهايي مرا كشت اي خدايا همدمي /
/التماس دعا